نفتا، هر یک از مخلوط‌های هیدروکربنی مایع فرار و بسیار قابل اشتعال که عمدتاً به عنوان حلال و رقیق‌کننده و به عنوان مواد خام برای تبدیل به بنزین استفاده می‌شود. نفتا نامی بود که در ابتدا به انواع فرار نفت صادر شده از زمین در منطقه باکو آذربایجان و ایران اطلاق می شد. در اوایل قرن اول میلادی، نفتا توسط نویسنده یونانی دیوسکوریدس و نویسنده رومی پلینی بزرگ ذکر شده است. کیمیاگران این کلمه را اصولاً برای تشخیص مایعات متحرک مختلف با نقطه جوش پایین از جمله اترها و استرهای خاص استفاده می کردند.
در کاربرد مدرن کلمه نفتا معمولاً با یک پیشوند متمایز همراه است. نفتای قطران زغال سنگ یک محصول تجاری فرار است که از تقطیر قطران زغال سنگ بدست می آید. نفتای شیل از تقطیر نفت تولید شده از شیل قیری با تقطیر مخرب به دست می آید. نفتای نفتی نامی است که عمدتاً در ایالات متحده برای تقطیر نفتی حاوی هیدروکربن‌های آلیفاتیک و جوشش بالاتر از بنزین و کمتر از نفت سفید استفاده می‌شود.